దైవ లీలలు

భగవంతుని నమ్మిఆశ్రయించాలా వద్ద అనేసందిగ్దం లో కొట్టుమిట్టాడుతున్న ఓ ప్రముఖ బ్లాగర్ తన జీవితాన జరుగుతున్న ఆదైవలీలలను చూసి తబ్బిబ్బయిపోతున్నాడు .తనపేరు చెప్పవద్దని ,అదితనకు అహంకారాన్ని పెంచుతుందేమోనన్న వినయంతో ఆయన పేరు చెప్పవద్దనగా ఆయనపేరు వెల్లడించటం లేదు. ఇక ఆయన మాటలలోనే చదవండి ఆకొండలరాయుని లీల

------------------------------------------------------------------------------------------------

విరోధి నామ సంవత్సర, ఆశ్వీయుజ మాసం బహుళ సప్తమి తిథి.
(10 Oct, 2009)

ప్రతి యేడు తిరుపతికి వెళ్ళడం మా ఇంట ఆచారం, నాకు మానసికంగా ఉత్తేజం చేకూర్చే ఓ అలవాటు. కొన్నేళ్ళుగా వెళ్ళలేదు. అయితే ఎందుకో సంకల్పం కలిగింది. అదీ ఒక వారం ముందు మాత్రమే. శుక్రవారం రోజు ఉన్నపళాన బెంగళూరునుండి, తిరుపతి బస్సెక్కాను, రాత్రి. బయల్డెరే ముందు ఓ విషయం అనుకున్నాను. దర్శనం లేట్ అవుతుంది అన్నట్లయితే, వాపస్ వచ్చేసి, తిరిగి మళ్ళెప్పుడయినా చూడాలి అని.

సరే, శనివారం పొద్దున తిరుపతి బస్ స్టాండ్ వద్ద సుదర్శనం క్యూలో నించున్నాను. ఓ మూడు గంటల తర్వాత ఉదయం 9 కు దర్శనం టికెట్ దొరికింది. 9 లోపల స్నానాదులవీ ముగించి, క్యూలో నిలబడితే, 9:45 కంతా దర్శనం అయిపోయింది. ఇది ఒక వింత. ఇదివరకు నేను ఎప్పుడు దర్శనానికి వెళ్ళినా ఇంత తక్కువ సమయంలో నేను తిరిగి వచ్చింది లేదు.

తిరుపతికి వెళ్ళడానికి ప్రేరణ - అనుకోని సమస్యలలో చిక్కుకొని, ఎవరూ పరిష్కారం చూపలేక, చివరకు "అన్యథా శరణం నాస్తి" అని స్వామిని వేడుకోవడం కోసమే.

నేను జన్మ రీత్యా బ్రాహ్మణుణ్ణి. చిన్న వయసులోనే
మా నాన్న గారు ఉపాకర్మ జరిపి, మా తాతగారి సహాయంతో, సంధ్యావందనాదులు, నిత్యకర్మ మొదలైనవి ఆచరించేట్టు చూశారు. కొన్ని యేళ్ళ క్రితం మా
అమ్మ స్వర్గస్తులయారు. అప్పుడు కొన్ని సంఘటనల వలన నేను నాస్తికుణ్ణి (నాస్తికత్వం అన్నది చింతన మాత్రమే, ఆస్తిక ద్వేషం కాదు) కావడం జరిగింది. సంధ్యావందనాదులు
పక్కన పెట్టాను. పూజలు, అవీ అసలు లేవు.

ఆ తర్వాత గతవారం నుండీ మళ్ళీ నిత్యకర్మలు చేస్తున్నాను. తిరుపతి నుండీ వచ్చిన తర్వాత రోజు ఉదయం 5:30 కు నాకు, ఓ ఫోన్ కాల్ వచ్చింది. ఫోను ఎత్తగనే, "వెంకటేశా" అని పిలిచారెవరో.
(రాంగ్ నంబర్ అది). అలా ఆ రోజూ ఉదయమే లేచి నిత్యకర్మ ఆచరించాను. (ఆ కాల్ రాకపోయి ఉంటే చాలా నిదానంగా లేచేవాణ్ణి). ఆ తర్వాత కొన్ని సమస్యలు నేను కల్పించుకోక
ముందే పరిష్కారమయాయి, విచిత్రంగా. ఇంకా ఏమి జరుగుతుందా అని ఆసక్తిగా ఎదురుచూస్తున్నాను.

(పొద్దున 5:30 కు ఎవరో రాంగ్ నంబర్ కాల్ చేసి, నిద్రలేపడం అన్నది దైవలీల మాత్రమే. సరే కాకతాళీయం అనుకుందాం. నేను నిద్ర లేచినా, కాసేపలా బద్ధకంగా ఉన్నాను. కాసేపటి తర్వాత మళ్ళీ ఇంకొక కాల్ (అదే నంబర్ అనుకుంటాను). ఈ సారి ఓ పెద్దావిడ. సౌమ్యంగానే ఏదో అడిగింది. ఆమే ఏమన్నదో నాకు గుర్తు లేదు. అప్పటికి నాకు పూర్తిగా మెలకువ వచ్చింది)

ఇంకో విచిత్రం. మా ఆవిడ ఉద్యోగం గత ఐదు యేళ్ళుగా డోలాయమానంగా ఉంది. అంటే, ఉద్యోగానికి ప్రమాదమంటూ ఏదీ లేదు కానీ, పర్మనెంట్ అవడానికి ఏవేవో ఆటంకాలు. తిరుపతి నుండి వచ్చిన రెండవ రోజు, ప్రభుత్వపు జీవో వచ్చింది. ఆమె ఉద్యోగం పర్మనెంట్ కానున్నట్టు. అయితే - మరో చిక్కు వచ్చింది. ఆమె సర్టిఫికెట్లు సొసయిటీ వారికి దాఖలు చేసినవి, ఎక్కడో మిస్ అయాయి అని వారి సొసయిటీ నుండీ ఉత్తరం వచ్చింది. ఆమె ఖంగారు పడింది. నేను సౌమ్యంగా ఉండమని, స్వయంగా కడపకు వెళ్ళి, సొసయిటీ అధికారులను మాట్లాడమని చెప్పాను. మరుసటి రోజామె కడపకు బయలుదేరింది. (కడపకు వెళ్ళాలంటే, కదిరిమీదుగా వెళ్ళాలి కదా అనుకున్నాను మనసులో నేను. కదిరిలో యోగలక్ష్మీ నరసింహ స్వామి కొలువై ఉన్నాడు). సాయంత్రానికి ఆమె పని చక్కబడింది. . అయితేనేం, పని అనుకున్న దానికన్నా సులువుగా జరిగింది.ఇది స్వామి దయమాత్రమే అని నాకు అనిపిస్తున్నది.
ఇంకా విచిత్రమైన అనుభవాలు ఎదురవుతున్నాయి. నిన్న పాత మితృడు, నా రూమ్మేటు, పది యేళ్ల తర్వాత కలిశాడు, తనంతట తనే నన్ను వెదుక్కుంటూ వచ్చి. తన పేరు - "శేషాద్రి". ఆ మితృడితో, ఏమి చేయిస్తాడో, ఏమి చేయించుకుంటాడో ఆ స్వామి, ఆసక్తిగా ఎదురుచూస్తున్నాను.