దైవ లీలలు

నెల్లూరు జిల్లాలో గౌరవరం అనే గ్రామం లో 1975 నుంచి శిరిడీ సాయి నాధుని మందిరమున్నది .వెంకారెడ్డిగారు వారికుటుంబము ఆమ్ందిర నిర్వాహణ చూస్తుంటారు. కొద్దిమంది వారి సన్నిహితులు కూడా అక్కద బాబాను సేవిస్తుంటారు . ఆరొజులలో బాబాగూర్చి పూర్తిగాతెలియదు ఎక్కువమందికి .
ఇక మన గ్రామాలలో పార్టీలు వుండటం సహజం .ఆమందిరానికి తూర్పు ప్రహరీ గోడనానుకుని వేరేవారికి చెందినస్థలమున్నది . దానిలో వారు కసువు దిబ్బలను వేసేవారువేరే చోటులేక కదు కావాలనే . ఆవిషయము రెడ్డిగారికి మిగతా భక్తులకూ బాధకలిగించేది. ఆస్థలాన్ని కొందామన్నా వారు ఇవ్వమంటున్నారు.

ఒఅకసారి పూజ్య మాష్టర్ గారు ఎక్కిరాల భరద్వాజ గారు కావలి వచ్చినప్పుడు రెడ్డిగారు ఆయనను కలసి ఒక్కసారి మందిరానికి వచ్చిపోవలసినదిగా కోరారు. సమస్యను చెప్పుకున్నారు. మాశ్తర్ గారు 9-30 వెలదామని చెప్పి గౌరవరం లో సాయినాథుని మందిరానికి వెళ్ళారు.
శ్రీమాష్టర్ గారు మందిరం ప్రాంగణమంతా పరికించి చూశారు. తరువాత వెంకారెడ్డీ! మందిరం లో పారాయణం జరగటం లేదు . పారాయణాలు చేయండి పెంతకుప్పలనువారే తీసివేయటమే కాదు ,వారికై వారే ఆస్థలాన్ని మందిరాని కిస్తారు అని చెప్పారు.

మందిరం లో పారాయణం చేపించడం రెడ్డిగారికి సమస్య అయినది. ఆమందిరానికి నిత్యం వచ్చేవారే తక్కువ .దానికితోడు పారాయణం చేయగలిగినవారు అరుదు. పూజారిగారిని నిత్యపారాయణం చేయమన్నారు. అలాగే ఆవూరిలోని ఉపాధ్యాయులు రమ్మూర్తిగారిని మందిరానికొచ్చి పారాయణం చేసుకోమని చెప్పి ఒప్పించారు.

ఇలా సాయి లీలామృతం ,గురు చరిత్రలు పారాయణాలు సాగాయి . కొంతకాలానికి మందిరం లో ఎవరూ వేయకుండానే ఉత్తరం వైపున ఒక ఉదుంబర వృక్షం మొలచింది .ఆప్రాంతం లో ఆచెట్లు లేవు.
రెందు సమ్వత్స్రాలతరువాత ఒకరోజు వెంకారెడ్డిగారు వచ్చి చెప్పారు ,వారి మందిరానికి తూర్పు వైపున దిబ్బలువెస్తున్నవారు వారికై వారే అవి తీసివేయటమేగాక ఆస్థలాన్ని నామమాత్రం రేటుకే మందిరానికిస్తామని తెలిపారని చెప్పాడు. ఆస్థలాన్ని ధుని కట్టుకుని నిర్వహించుకుంటే బాగుంటూందని చెప్పాను.
ధునికి ప్లాను వేసారు . విశేషమేమంటే ధుని శంఖుస్థాపనకు సథలం అమ్మినవారే పీటల మీద కూర్చుని నిర్వహించారు. శ్రీ మాష్టర్ గారు చెబుతుండేవారు . శ్రీదత్తస్వామి శిక్షించరు -పరివర్తన కలగజేస్తారు అని.

అప్పటికి మాష్టర్ గారు సమాధిచెందారు .ధిని లో అగ్ని మాష్టర్ గారి స్వస్థానం ఒంగోలునుంచి ,కావలి మందిరం నుంచి[రెండూ మాష్టర్ గరికి శిరిడీ సాయినాధిలు ప్రసాదించినవి .] వచ్చాయి.
మరో విశెషమ్ ఏమిటంటే ఆస్థలం లో పెంటకుప్పలున్నప్పుడు దానికి ప్రహరీ లేదు . ధుని నిర్మాణమ్ తరువాత దానికి తూర్పున వున్న ఒకసంస్థవారు వాయువ్యం పెంచి కట్టూబడి కట్టటం తో జనానికి రాకపోకలకు ఇరుకై ఇబ్బందిగావుండినది. మందిరమ్ వారు వెళ్ళీ కోరగనే .వాల్లు తమకు పెరిగినస్థలం వరకు గోడతీసివేసి మమ్దిరం వారి ఖర్చుతో కట్టేట్లుగా ఒప్పుకుని తొలగించారు.సాధారంణంగా పల్లెలలో ఇలా స్థలం ఇవ్వరు. అన్నీ సినిమాలలోలాగా ఒకదానివెంట ఒకటి లీలగా జరిగాయి. సద్గురువు ఆజ్ఞతో సాగిన పారాయణం ఫలితానికి ఇది వుదాహరణ.

[సాయి బాబా పత్రికలో డా. పి .నరసింహరావు గారు వ్రాసిన లీల ఇది ]